Hoe schrijf je een lofrede?

Een lofrede is gewoon een toespraak over een dierbare die is overleden.

Deze toespraak wordt meestal gehouden tijdens een herdenkings- of begrafenisceremonie. Hoewel het vaak wordt gegeven door een goede vriend of familielid van de overledene, kan het ook worden gegeven door een religieuze leider.

Maak je geen zorgen over het houden van een lofrede.

Denk na over van het als een eenvoudig gesprek met de familie en vrienden over het leven van de persoon die is overleden. Vergeet niet dat de begrafenis- of herdenkingsceremonie meestal alleen wordt bijgewoond door mensen die op de een of andere manier belangrijk waren voor de overledene. Ze horen graag over de overledene en waarderen alles wat je zegt.

Bijna iedereen is bang om in het openbaar te spreken

Het “publiek” verwacht NIET dat je een onberispelijke toespraak houdt . In feite, als je een beetje (of veel) “verprutst”, heeft het publiek de neiging om nog meer om je heen te verzamelen. Dat doen ze echt!

Er is geen “juiste manier” om een lofrede te componeren.

Omdat de meeste mensen geen idee hebben hoe een lofrede zou moeten klinken, kun je vrijwel het zoals je wilt. Hier zijn enkele dingen waar je misschien over wilt praten:

• een korte “levensgeschiedenis” van de persoon die is overleden

• belangrijke prestaties en gebeurtenissen in het leven van de overledene

• details over familie, vrienden, werk en hobby’s

• favoriete herinneringen aan de overledene

De meeste lofredes duren tussen de 5 en 15 minuten, maar er zijn geen harde en snelle regels hier. U kunt ook “vignet”-lofprijzingen leveren. Hier spreken verschillende mensen om de beurt over de overledene. Elk van de kinderen van een overleden ouder zou bijvoorbeeld een korte toespraak kunnen houden over hun favoriete respectieve herinnering met de overledene. Hier kon ik meer vinden over dit onderwerp.

Door een enkele lofrede op te splitsen in afzonderlijke vignetten, krijgen anderen de kans om deel te nemen aan de diensten en neemt de druk weg van slechts één luidspreker. Zelfs als elke persoon maar even spreekt, zal het een langere, krachtigere toespraak lijken, omdat het tijd kost voor elke persoon om naar het podium te lopen en dan terug te keren naar hun stoel.

Basisstappen voor het schrijven van een lofrede:

1. Schrijf een kort chronologisch overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan in het leven van de persoon vanaf het moment van geboorte tot overlijden. Dit zal u vaak herinneren aan verschillende cruciale gebeurtenissen die de persoon heeft meegemaakt (bijv. afstuderen aan de universiteit, trouwen, in het leger dienen, een bedrijf starten, enz.) die het vermelden waard kunnen zijn.

2. Schrijf uw mening op. favoriete herinneringen aan de overledene. Vraag anderen (vrienden, familieleden, collega’s) of ze favoriete herinneringen hebben die je kunt delen. Vaak hebben mensen dingen die ze willen zeggen tijdens de begrafenis, maar zijn ze ofwel bang om te spreken of krijgen ze geen kans.

3. Maak een lijst van enkele dingen die belangrijk waren voor de overledene… .dingen waar hij/zij gepassioneerd over was. Dit kan hun eigen verhalen oproepen die u in uw toespraak kunt opnemen.

4. Combineer al uw gedachten, ideeën, opmerkingen en herinneringen in één gigantische lijst. Bekijk deze lijst en beslis welke dingen u in uw toespraak wilt opnemen.

5. Organiseer de door u gekozen opmerkingen in een bepaalde volgorde. U kunt bijvoorbeeld organiseren op:

• Chronologische datum waarop de gebeurtenissen plaatsvonden

• Gemeenschappelijke thema’s (bijv. familie, carrière, werk, hobby’s)

• Speaker (als u plan over het gebruik van vignet-lofprijzingen); ontwikkel een schema dat laat zien wanneer elke persoon moet spreken.